Yazan: Mücahit Özden Hun
8 Nisan 2022 tarihli bir gazetede, KUŞMER Müdür Yardımcısı Öğr. Gör. Ayşegül Çoban Hocamız ve ekip arkadaşlarının 2019 yılında leyleklerin bacaklarına halka takarak doğadaki hareketlerini izlemeye başladığını, halka takılan leyleklerden birisinin 3 yıllık aradan sonra Afrika’dan Iğdır’a geri döndüğü haberini okudum. Öncellikle bu çalışmayı yürüten hocalarımıza teşekkür ve minnet duygularımı ifade etmek isterim.
Bu haberi okuyunca içim burkuldu. Leyleğin resmine dakikalarca bakakaldım. Masum ama gururlu bir duruşu var. Uzun bir yolculuğun yorgunluğunu taşıdığı belli… “Beni yalnız bırakın, biraz dinleneyim,” der gibidir. Henüz tek ayağı üzerinde duracak gücü kendisinde bulamıyor. Etrafındaki yeni binalara, ağaçlara şaşkınlıkla bakıyor, “Üç yılda ne kadar da çok şey değişti,” diye kendi kendine söyleniyor.
Türkçede kullanılan “leylek” adı Farsça “legleg” kelimesinden geçmiştir. Leylekler ağustos ve eylül aylarında güneye, Afrika’ya göç ederler. Afrika’da kışları, Kenya ve Uganda’dan Güney Afrika’ya kadar olan bölgedeki savanlarda geçirirler. Afrika’dan Türkiye’ye 50 günlük bir yolculukla mart veya nisan ayında ulaşırlar.
Leylek kardeş, ben de senin gibi bir göçmen kuşuyum. Genç yaşta Iğdır’dan uçtum, konaklaya konaklaya uzaklara gittim. Senin ayağındaki halka, benim yüreğimde doğduğum toprakların özlemi, bize hep Iğdır’ı hatırlattı, ikimizi de geri getirdi. Aynı acıları, aynı ayrılıkları yaşadık. Sen beni, ben de seni anlıyoruz. Lütfen, yuvanda bir yer varsa, beni misafir eder misin?Aşağıdaki iki sekme aşağıdaki içeriği değiştirir.